Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

2o Κεφαλαιο

Το ταξίδι 

Εφηγα ανεβηκα στο αεροπλανο και εφηγα . Απορο γιατι δεν το σταματισα. Τωρα τη ζωη μου τη συνεχιζω μονι μου. Γιατι ο λουκας και η λενα ηταν ολοι μου η ζωη.μακαρι να αλλαζαν ολα , να αλλαζε γνωμη η μαμα. Τιν κοιτουσα ξανα και ξανα αλλα δεν αλλαζε γνωμη δεν μπορουσα να κανω κατι δυστιχος . ψηλο ξαπλοσα να ηρεμισο αλλα εκει που πηγα να κλεισω τα ματια μου ταρακουνιθικα. Το αεροπλανο κατι ειχε παθει ολοι φωναζαν . Πανοικοβληθηκα δεν ειξερα τη να κανω . Ολοι βαζανε τα σωσιβια στο λεμο τους , αεροσινοδος προσπαθοουσε να μας ηρεμισι . Οσο πιο πολι ειμασταν πανικοβλητη τοσο το αεροπλανο πηγενε ανεξελεκτα. Ξαφτικα ακουστικε ενα ‘’ΚΡΑΚ’’ απορισα λεω τι ειναι. Το αεροπλανο αρχισε να διαλιεται . Και σιγα σιγα να κανει ρογμες στι μεση του αεροπλανου . Μεσα σε ενα λεπτο ειχα καταστραφι ολα . Επεφτα επεφτα ειξερα οτι ηταν η τελευτεα μου φορα εδω..!! Δεν θα ξαναδω κανεναν . Καποια στιγμη κοιτουσα κατω δεν αντεχα.... Σε τακτα διαστιματα του δευτερολεπτου εφτανα και πιο κατω ... Καποια στιγμη ειπα τελος . Ειξερα οτι σε δευτεριλεπτα θα βρεθο με εναν ορο και οξυγονο στο νοσοκομειο αν φτασω και μεχρι εκει. Ακουγετε ενα ‘’ΜΠΑΜ’’ και ξαφνικα ξυπναω . Κλαμενη .η αναπνοες μου ηταν βαριες. Ηταν τοσο ζωντανο. Τοσο αληθινο. Σιγα σιγα αρχισα να συνερχομαι . Μετα απο αυτον τον εφιαλτη δεν ξαναεκλησα τα ματια μου . Φοβομουν . Και στην υπολιπη διαδρομη φοβομουν μην βγει τιποτα αλιθινο. Μετα απο λιγο μας ειπαν να δεσουμε της ζωνες μας γιατι φταναμε. Δεν ειθελα να φτασω προτιμουσα να μεινω εδω μεσα . Θα περνουσα καλητερα. Πιστευω να ειναι καλα εκει που θα μεινουμε . Για το σχολειο δεν εχω ανχος δεν με ενδιαφερει τι θα πουνε.αρκει να εχω ενα ατομο που να λεω τα προβληματα μου. Βεβαια σαν την λενα δεν υπαρχει καμια . Η λενα και ο λουκας θα μεινουν στην καρδια. Πιστευο να υσχιη και για αυτους . Κατεβικα απο το αεροπλανο πηρα τα πραγματα μου και προχωρησα η μαμα μου ολο ενθουσιασμο. Δεν μπορο να καταλαβω πως ειναι τοσο χαρουμενη εχασε της φιλες της και ειναι χαρουμενη δεν την καταλαβενω , αλλα να μου πεις και ποτε την καταλαβα. Τωρα πλεων τιποτα δεν με χαροποιη . Ενα πραγμα μονο .μονο ενα οτι σε ενα μηνα εχουμε Χριστούγεννα καταπληκτικο εε υπεροχο . Δωρα , δεντρο, λαμπακια, στολιδια , χριστουγεννιατικα τραγουδια ... Υπεροχα...!!!! 

to be continued...